قیمت خروجی یک محصول تولید شده در کشاورزی و آبزی پروری برابر با ارزش بازار محصول منهای هزینه‌های فروش (هزینه‌های حمل و نقل، هزینه‌های بازاریابی) است. در قیمتی است که کشاورز محصول خود را به بازار میدهد.
یعنی ارزش بازار با قیمتی که کشاورزان برای محصول خود دریافت می‌کنند یکسان نیست، زیرا ممکن است ارزشی که به ازای محصول دریافت می‌کنند کمتر از قیمت بازار باشد. در برخی موارد ممکن است ارزشی که به ازای هر وزن دریافت می‌کنند کمتر از قیمت سربه سر باشد. در ایران در مواقعی که دولت به شکل دستوری محصولات کشاورزی را قیمت گذاری میکند معمولا قیمتی که کشاورز محصول خودش را به بازار میدهد کم تر از قیمت تمام شده است. در واقع کشاورز زیان خواهد دید. در واقع یارانه پرداختی در بخش کشاورزی از جیب کشاورزان است.
باید توجه داشت هنگام فروش از طریق حراج، قیمتی که کشاورزان برای محصولات خود دریافت می‌کنند کمتر از قیمتی خواهد بود که مستقیماً به مصرف‌کننده بفروشند. (زیرا کشاورز قیمت را خودشان تعیین میکند)
همچنین قیمت خروجیمزرعه نیز بسیار کمتر از قیمت خرده‌فروشی است که مصرف‌کنندگان در فروشگاه می‌پردازند، زیرا شامل هزینه‌های اضافی متحمل شده به فروشگاه (حمل و نقل، جابجایی، ذخیره‌سازی، بازاریابی) و حاشیه سود مورد نیاز شرکت‌ها نمی‌شود. گرفتار. در ایران دلالان نیز بر قیمت بازاری (قیمت در فروشگاه) نیز تاثیر دارند.
